Gepubliceerd: 04 augustus 2020

Netjes aan de lijn lopen is een onderwerp waar veel hondeneigenaren moeite mee hebben. De één vindt dat zijn hond te veel trekt aan de lijn. De ander zegt dat zijn hond juist niet snel genoeg meeloopt. Het is natuurlijk ook heel vervelend als je een stukje wilt wandelen met je hond en deze werkt totaal niet mee. De wandeling kan al snel veranderen in een frustrerend gebeuren.

Bekijk het eens van de andere kant

Heb je er weleens bij stilgestaan hoe moeilijk het voor een hond is om “netjes mee te lopen” aan de lijn? Denk er eens over na. Met iemand mee moeten lopen aan een lijn, wat komt daar allemaal bij kijken. Je zit vast aan iemand anders die de controle heeft Die persoon bepaalt wat er gebeurt en waar jullie heen gaan. Je moet steeds goed opletten om te voorkomen dat de lijn strak staat. Je kunt niet vrij bewegen zoals je zelf zou willen. Je kunt geen eigen keuzes maken. Je wordt gedwongen (het klinkt naar, maar zo is het) om mee te lopen en moet er op vertrouwen dat het allemaal goed komt.

Zoals je ziet is mee lopen aan de lijn niet zo eenvoudig als wij vaak denken. Het is zelfs een hele lastige en veeleisende taak!

Natuurlijk gedrag v/s aanpassen
Honden zijn van nature erg nieuwsgierige dieren! Het geeft een hond daarom veel voldoening en plezier, om tijdens het wandelen buiten, al die interessante luchtjes en andere leuke dingen te ontdekken. Als je het aan de hond zou vragen zou die het liefst zijn neus achterna gaan, dit is ook zijn natuurlijke gedrag. Aan de lijn meelopen betekent dus voor een hond dat hij zijn natuurlijke gedrag moet negeren, zich steeds moet inhouden en aanpassen. Vervolgens moet de hond steeds letten op wat het baasje doet: hoe snel loopt hij of zij? Waar gaat ie naartoe? Wat wil het baasje dat ik doe? En dan is er nog de lijn. Als de lijn strak komt te staan voelt dat vervelend voor een hond en vaak trekt het baasje eraan als de hond niet goed mee loopt. De hond moet dus steeds de lengte van de lijn inschatten en er continu voor zorgen dat hij op de juiste afstand van het baasje is. Dat is echt héél veel gevraagd van een hond!

Er is gelukkig een goede middenweg
Natuurlijk kunnen we niet alleen maar achter een hond aan lopen en die laten bepalen waar we naartoe gaan. Dat zou allerlei onhandige en gevaarlijke situaties opleveren. Er is een middenweg! En eigenlijk is dat een heel logisch en natuurlijke manier van omgaan met elkaar.. Net zoals met je vrienden, kinderen en familieleden is het een kwestie van geven en nemen! Je kunt niet altijd doen wat één persoon wilt, daar wordt niemand gelukkig van. Soms krijgt de één zijn zin en soms de ander. Als baasje heb je natuurlijk de touwtjes al letterlijk in handen. Het is niet realistisch om een hond de volledige vrijheid te geven over wat hij wel en niet doet. Jij bent degene die de leiding heeft, die de veiligheid waarborgt en risico's het beste kan inschatten. Als verantwoordelijke ben je als baasje vaak degene die beslist.

Maar er zijn ook genoeg momenten waarin het mogelijk is je hond een eigen keuze te laten maken. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat keuzevrijheid de mentale gezondheid enorm bevordert! Dit geldt voor mensen én voor honden. Onvoldoende keuzevrijheid kan depressie en andere nare klachten veroorzaken. Gelukkig is het vrij eenvoudig om te voorkomen dat dit bij jouw hond gebeurt. Om je te helpen en inspiratie te geven heb ik drie concrete tips voor je op een rijtje gezet. Door deze toe te passen voorzie je in de behoefte aan keuze vrijheid voor jouw hond!

• Vrije snuffel-tijd
  Maak van één wandeling per dag een wandeling waarin je hond zolang mag snuffelen als hij wil! De truc is hier om de route die je normaal gesproken loopt, los te laten Neem je voor dat er geen route is, en ook geen mooi "rondje". In plaats van je te richten op de afstand of de route, neem je als doel een bepaalde tijd die je hebt te besteden. Bijvoorbeeld een kwartier, in dat kwartier mag je hond zo lang blijven staan om te snuffelen als hij wil! Deze wandeling is echt voor je hond, hij of zij mag zelf weten hoe de tijd besteed wordt. Dus kiest jouw hond ervoor om 10 minuten aan een struik te snuffelen op de hoek van de straat? Dan ben je in die wandeling de straat dus waarschijnlijk niet uit geweest! Dit is misschien even omschakelen voor je, maar voor je hond is dit helemaal prima! Voor hem of haar is het snuffelen zo belangrijk dat het wandelen wel een keer wat minder kan. Je kunt ook tijdens een langere wandeling, een deel daarvan "vrije snuffel-tijd" inplannen. Bijvoorbeeld tijdens een wandeling van een uur, de laatste 20 minuten, of de eerste.
• Schat zoeken
  Neem op sommige wandelingen een zak vol kleine hap-slik-weg beloningen mee. Tijdens de wandeling kies je een plek en een moment waarop het rustig is om jullie heen. Dat betekent dat er geen andere honden in de buurt zijn en ook geen mensen. Houd hiervoor een straal van minimaal 5 meter aan om jullie heen. Ook geen ander verkeer in de nabije omgeving. Op dat moment kun je een schat zoek oefening doen met je hond ?. Dit is een eenvoudige vorm van neuswerk waarbij je hond zijn natuurlijke gedrag kan vertonen. Dit gaat als volgt; Pak een paar van de kleine hap-slik-weg beloningen in je hand, een stuk of 5. Strooi dit met een lage hand op de grond (niet gooien, maar rustig laten vallen) Strooi de beloningen uit over een klein oppervlak, ongeveer een halve vierkante meter Stap naar achteren en laat je hond dit zelf zoeken en op peuzelen Let op! Zorg altijd voor een slappe lijn, pak de lijn aan het uiteinde vast zodat je hond voldoende ruimte heeft. Als het je hond lukt om alle beloningen te vinden en hij vindt het leuk, dan kun je steeds wat meer beloningen gaan gebruiken en ook het oppervlak vergroten.
  Nog een leuke manier om hier variatie in aan te brengen is door het soort ondergrond te wisselen. Soms in het gras, soms op de tegels, of in het grind. Dit geeft je hond afwisseling en uitdaging Het opsporen en oppeuzelen van de kleine beloningen heeft een kalmerende werking en geeft veel voldoening aan je hond! Hierdoor krijgt je hond echt een positieve associatie bij het wandelen met jou!
• Het geheim van de lange lijn
  Gebruik een vaste lijn van minstens drie meter! Hiermee bedoel ik een lijn van een licht materiaal, zoals nylon of biothane (zie Veiligheidstuigjes en biothane lijnen bestellen). Het liefst zónder metalen haken en ogen. Een fijne lichte lijn, zonder rammelende delen geven een hond de mogelijkheid om ongestoord te wandelen en te bewegen. Een vaste lijn van minstens 3 meter (dus geen uitrol lijn) is een ware verademing voor je hond! Een te korte lijn zorgt ervoor dat er snel spanning op de lijn komt te staan en dat een hond niet vrij kan bewegen. Dit maakt een wereld van verschil voor je hond en ook voor jou. Drie meter is de minimale lengte die een hond nodig heeft om voldoende vrij te kunnen bewegen. Met een lijn van twee meter of minder is het voor een hond heel lastig om te kunnen ontspannen tijdens het lopen. Dit zorgt ervoor dat de lijn steeds strak komt te staan en dat je hond meer gestresst is. Trekken aan de lijn wordt in veel gevallen veroorzaakt door een te korte lijn! Door een vaste lijn van minstens drie meter te gebruiken, is het probleem van trekken aan de lijn vaak voor het grootste deel opgelost! Een lange lijn vermindert spanning. Minder spanning vermindert trekken.

Bron: Stressless Dogs

Gepubliceerd: 04 augustus 2020

Oh-ooh! Het spijt ons; deze pagina is versnipperd...
Kies in ons hoofdmenu een pagina die u dan zou willen bekijken. Dankuwel!

Gepubliceerd: 04 augustus 2019

Oh-ooh! Het spijt ons; deze pagina is versnipperd...
Kies in ons hoofdmenu een pagina die u dan zou willen bekijken. Dankuwel!

Gepubliceerd: 27 november 2018

Als een hond pas geadopteerd is, heeft hij tijd nodig om te wennen aan de nieuwe situatie. U dient zich ook te realiseren dat de hond van slag kan zijn van het reizen, de onbekende omgeving en de vreemde mensen. Er hoeft dan maar iets kleins te gebeuren en de hond gaat er van schrik vandoor. Ook al heeft de hond hier een tijdje in opvang gezeten, bij u is het weer opnieuw wennen en is alles weer vreemd. Ze kunnen erg vindingrijk zijn in het ontsnappen, sommige honden zijn ware houdini’s! Het komt helaas te vaak voor dat een zojuist geadopteerde hond ontsnapt en verongelukt…. Vooral de eerste weken is het ontsnappingsgevaar het grootst. Ze kennen u nog niet en zijn niet vertrouwd met de omgeving.

We verzoeken u daarom dringend de volgende maatregelen te nemen:

• Zorg voor een naamplaatje met een mobiel nummer er op dat direct aan de halsband of aan het tuig van de hond kan worden bevestigd.
• Als de hond wordt opgehaald: vervoer de hond in een bench die u vanuit de auto in huis zet
• Indien u geen bench heeft, zet de hond dan met een lijn vast aan de autogordel of een haak. Op die manier kan hij niet de benen nemen wanneer de autodeur open gaat
• Zorg voor een rustige aankomst, dus geen vol huis met visite! Laat de hond rustig alles verkennen en in eigen tempo wennen aan de verhuizing. Nodig ook de eerste dagen geen mensen thuis uit, maar laat de hond eerst aan jullie eigen gezin wennen.

In huis:

• Controleer het huis vooraf goed op ontsnappingsmogelijkheden en sluit het kattenluikje!
• Let ook goed op de toegangsdeuren van het huis. Werk het liefst met een sluis, dus eerst de ene deur weer dicht voordat de andere deur opengaat. Of kies bij gebrek aan een sluis er voor om bij meerdere bezoekers, de mensen één voor één binnen te laten en dus na iedere bezoeker de deur sluiten.

En in de tuin

Ook uit tuinen zijn de nodige honden ontsnapt, dus kijk goed of de hond geen uitweg kan vinden. Dit is vooral bij kleine hondjes belangrijk; zij zijn in staat zich door de kleinste gaatjes heen te wurmen of onder tuinhekjes door te kruipen! Laat de hond niet zonder toezicht in de tuin, ook niet vast aan een lijn. Ze bijten de lijn door en zijn weg voordat iemand dat door heeft.

De eerste periode uitlaten

Vanwege hun verleden is het voor veel honden spannend om aangelijnd te worden door iemand die ze niet goed kennen. Mensen zijn gewend om naar de hond toe te lopen (dat is al eng…) en zich met de riem voorover te buigen. Deze houding kan bedreigend overkomen.

Maak van het aanlijnen een leuk moment door op uw knieën te gaan zitten en de hond vrolijk te roepen met iets lekkers. Koppel daar een vast commando aan. Misschien duurt het even, maar wees geduldig, forceer het niet.

Gebruik de eerste tijd niet alleen een halsband, maar ook een veiligheidstuigje en lijn de hond dubbel aan: zowel een riem aan het tuig als aan de halsband!

• Loop in het begin steeds dezelfde route, zodat de hond snel de weg naar huis leert kennen
• Zoek in het begin geen drukke plekken/situaties op.
• Een tip is ook om op een rustiger tijdstip te gaan wandelen, bijvoorbeeld heel vroeg of laat.
• De keren dat een flexilijn uit de hand schoot zijn niet meer te tellen. Kies dus voor een gewone riem en sla de lus om de pols tijdens het wandelen.
• Als de hond erg bang is, laat hem dan de eerste dagen alleen uit in de tuin, eventueel aan een lange lijn.
• Bewaar leuke wandelgebieden waar u met de auto naar toe moet eventjes voor later.
• Denk de eerste periode zeker niet te snel dat de hond al los kan!

Halsbanden en veiligheidstuigjes

Er bestaan globaal twee typen hondentuigjes. Het ene is een zogeheten instapmodel dat als een soort van achtje boven op de schouderbladen van de hond samenkomt. Hier kan een hond uit ontsnappen als hij loodrecht achteruit schiet tegenover degene die de riem in handen heeft!

Het andere soort tuig ziet er op de schouderbladen van de hond uit als een gekantelde letter H en gaat over kop van de hond om het aan te trekken en omsluit de voorhand van de hond. Hier zijn de beste ervaringen mee opgedaan. Uiteraard moet een tuigje net als een halsband goed passen en niet te los zitten en zit er het liefst een extra slotje op om de sluiting te vergrendelen. Wij gebruiken zelf tuigjes van dit model, maar dan met een extra band om de buik. Dit veiligheidstuig is 100% ontsnappingsproof.

Het veiligheidstuigje is verkrijgbaar in 17 kleuren met bijpassende lijnen in verschillende lengtes, met en zonder handvat. Ga naar de pagina Veiligheidstuigjes bestellen om de kleuren te zien en desgewenst te bestellen.

Gepubliceerd: 27 november 2018

Honden die verhuizen naar hun nieuwe eigenaar zijn per definitie onzeker. U kunt het vergelijken met een situatie waarin u zelf ineens wordt overgeplaatst naar een vreemd land. U kent de mensen niet, het ruikt anders, u spreekt de taal niet, er gelden andere regels en gebruiken. En voor een hond met een onaangenaam verleden is dat allemaal erg angstaanjagend. Ze zijn ineens al hun vertrouwde dingen kwijt en ze zoeken naar houvast en veiligheid. In gezinnen waar al een andere hond aanwezig is, zal de hond zich sneller op zijn gemak voelen en zich optrekken aan de andere hond. Maar de meeste honden hebben geen andere soortgenoot als voorbeeld en is dus aangewezen op ‘die vreemde mensen’. Daarom geven we hieronder 10 tips waarmee u de hond kunt helpen om zich zo snel mogelijk op zijn gemak te voelen:

1. Realiseer u dat uw hond door de nieuwe situatie gestrest is en stresshormonen aanmaakt. Het duurt even voordat die weer uit het lichaam zijn verdwenen en teveel stress kan zorgen voor gedragsproblemen. Lees ook meer hierover op de pagina ‘gedrag en opvoeding’. Een hond heeft behoefte aan voorspelbaarheid en vaste gewoonten. Zorg daarom voor regelmaat: geef uw hond op een vaste tijd eten en ga op vaste tijden wandelen. Maak de eerste weken steeds dezelfde wandeling en ga pas een stukje verder als de hond vol zelfvertrouwen naast u loopt. Visite is leuk, maar beperk dat de eerste weken na een adoptie zoveel mogelijk.

2. Geef de hond veel rust. Zorg voor een rustige slaapplek waar niet iedereen langsloopt. Leer eventuele kinderen dat ze de hond niet storen als hij daar ligt!

3. Natuurlijk bent u blij met uw nieuwe hondje, maar geef hem niet de hele dag door aandacht en knuffels. Pak de hond niet zomaar vast of til hem niet ineens op van de grond om hem te knuffelen. Veel honden vinden dat in het begin eng, ze zijn het niet gewend, ze kennen u nog niet en het maakt ze onzeker. Laat hem zelf kiezen en naar u toekomen. Maak uzelf klein, ga op uw hurken zitten en roep de hond met een vrolijke stem. Geef een aai, beloon hem met een vrolijke stem. Leer dit ook uw eventuele kinderen! Als u de hond aait, doe dit dan onder de kin. Dat is voor honden minder bedreigend dan een hand die van bovenaf komt.

4. Verdiep u in de lichaamstaal van honden. Honden geven met hun houding, de stand van de oren en staart aan hoe ze zich voelen. Ze geven (soms heel snel) signalen af die ons vertellen wat er in hem omgaat. Zo tongelt een hond die gespannen is. Of ze likken over hun neus of draaien hun hoofd af. Dit zijn belangrijke signalen die u niet mag negeren wanneer u bijvoorbeeld de hond benadert of aait. Kijk een onzekere hond nooit (!!) recht in de ogen, maar kijk langs hem heen. Erbij gapen is een geruststellend signaal in hondentaal.

5. Kinderen: laat uw jonge kind(eren) nooit zonder uw toezicht alleen met de hond, zelfs al u denkt dat het wel even kan. Jonge kinderen bevinden zich meestal op gezichtshoogte van de hond en kunnen onbedoeld bij de hond een reactie veroorzaken waardoor de hond zich genoodzaakt voelt zich te verdedigen. De signalen die de hond tevoren hierbij afgeeft kunnen jonge kinderen nog niet begrijpen en dit zou mogelijk kunnen resulteren in een bijtincident. Ook al is uw hond heel lief en rustig met de kinderen: voorkomen is beter dan genezen, zeker waar het kinderen en honden betreft.

6. Wees een duidelijke consequente en zelfverzekerde baas en maak uw hond vanaf het begin duidelijk wat uw regels zijn. Wat niet mag, mag niet. Gebruik daarbij vooral beloning en uw stem. Een belangrijk leerprincipe is: negeer ongewenst gedrag en beloon gewenst gedrag. Honden leren het snelst met een positieve benadering en dat is meestal iets lekkers of een stembeloning met een aai.

7. Honden vertrouwen snel op de persoon die hen een positief en veilig gevoel geeft. Bij vrouwen gaat dit meestal sneller dan bij mannen en daarom is het belangrijk dat alle volwassen gezinsleden leuke dingen doen met de hond; laat met name ook de man des huizes de hond eten geven en met hem wandelen. Indien u kinderen heeft, verdiep u in de omgangsregels tussen kinderen en honden!

8. Leer uw hond zo snel mogelijk dat bezoek en vreemde mensen leuk zijn! Dit is echt belangrijk, omdat honden uit het buitenland meestal geen leuke associatie hebben met onbekende mensen en angstig of onzeker kunnen reageren. Om dit te voorkomen, dient u het bezoek een leuke ervaring te laten zijn. Geef de hond daarom iets lekkers als er vreemden binnen komen. Vraag het bezoek om de hond te negeren en niet aan te kijken! Wanneer het bezoek eenmaal rustig zit en de hond komt snuffelen, kunt u het bezoek de hond iets lekkers laten geven, weer zonder hem aan te kijken. Daarna brengt u de hond naar zijn eigen plek en u geeft hem daar bijvoorbeeld een kauwstaafje.

9. Gebruik de eigen plek/mand van de hond nooit als straf. Het moet een prettige vertrouwde plek zijn en blijven.

10. U heeft een hond met een verleden dat niet makkelijk was. Hij heeft daarin geleerd te overleven door bepaald gedrag dat in die situatie nuttig was, maar nu in de nieuwe situatie misschien ongewenst is. Straf uw hond daar niet voor, maar leer hem ander gedrag aan d.m.v. positieve beloning.. Ga met uw hond naar een hondenschool waar gewerkt wordt vanuit dit principe!