Deze blik...
25 mei 2024:
Kom, zeiden we tegen elkaar, we gaan nog even bij Vic en Vio in de kennel zitten.
Je kijkt me op een afstandje aan met een blik die me zo ontzettend raakt. Geïnteresseerd , zacht verlegen, afwachtend en zo mooi. Die dag hebben we samen gewandeld, ik denk dat het voor jou de eerste keer was dat je mee ging aan de lijn, en wat liet je je dappere kant zien🥰
In oktober 2024 werden de kennels gerenoveerd, ik was onderweg om een hond te halen voor een wandeling, en daar zat je, me aan te kijken met paniek in je ogen, een schreeuw om hulp. En dus ben ik bij je gaan zitten. Met je tengere warme lijfje kroop je op m’n rug. We hebben samen gewacht tot het voorbij was.
Maart 2025, en daar zit je nog steeds😞 je bent vrijer, geïnteresseerder, zoekt direct contact. We wandelen met heel veel honden tijdens ons verblijf maar de wandeling met jou en Tam was de fijnste, zo’n ontspannen energie samen. Je blik is ook veranderd, rustiger, bewuster.
Bijna 9 maanden geleden vertrok je zus Vio naar haar forever home. En zit jij nog steeds in een kennel.
En ook nu weer, nu ik je foto’s bekijk voor deze post begrijp ik het niet. Ik begrijp niet dat er niet iemand is, die net als ik, diep geraakt wordt door jouw blik.
Vriendelijke, verlegen Vic
