Na acht maanden opvang is dan eindelijk ook de grote dag voor Tom aangebroken, vanuit het afschuwelijke Resita-asiel nu naar een eigen thuis! Als angshaasje kwam hij hier in een gastgezin en als vrolijke deugniet vertrekt hij nu 
Deze ontwikkeling is vooral mogelijk gemaakt door Rolien en Marten die hem met veel liefde hebben begeleidt. Dit is wat zijn gastmoeder voor zijn afscheid heeft geschreven:
"'Wat ben je van ver gekomen!
We hadden niet eens het idee dat je wist wat het was om een hond te zijn. Ik heb je de eerste weken 2 keer per dag naar buiten getild en dan moest de achterdeur direct dicht anders vloog je weer naar binnen... Buiten, de tuin, het was overweldigend, binnen was je veilig op het kleed. Toen kwam de periode dat je eenmaal buiten niet meer naar binnen durfde.
Van een voorzichtig zorgelijk koppie kwam daar steeds vaker mijn vrolijke snackboefje tevoorschijn. De eerste keer dat je uit jezelf op onderzoek uit ging, hier bij de zandafgraving de bulten op rende en bovenaan met een dikke grijns naar me stond te kijken alsof je me toeriep ‘mama!!!! Zie je me?? Zie je wat ik deed?’ Wat was ik trots en wat genoot ik van jouw genieten, van jouw dapperheid. We keken voorbij je iebelige trekjes, de dingen die je spannend vond, we keken naar de momenten dat je echt Tom was en kon zijn.
We kregen hulp van Karen, die vele uren met je aan de wandel ging, je leerde om de dingen die je spannend vond niet te ontwijken maar te onderzoeken, prullenbakken, bankjes, zwerfvuil, ontzettend stoer ging je ze bekijken terwijl je er eerst idioot zijwaarts bij wegrende.
Ach ventje, je hebt ons geraakt, en we gaan je vrolijke sprongetjes missen, je blije bekkie als er snackies in het verschiet waren.
Je hebt een plekje gevonden om van te dromen, 5000m2 omheinde tuin waar je kunt rennen, snuffelen en suffen. Twee lieve mensen die je alle tijd en ruimte gunnen, die vol liefde en inzet meewerkten aan een kennismakingstraject van ruim een maand. Die bergen met snackies voor je hebben besteld. En een Roemeens hondenmeisje die je kan helpen en die jij wat op kunt vrolijken met jouw sprintjes.
In m’n voor altijd, bijzonder kind."'
voor altijd, bijzonder kind."'Rolien, Marten en Karen, enorm veel dank voor jullie mega-inzet en bakken vol liefde
