Waarom wij voorzichtig zijn met het plaatsen van buitenlandse honden bij gezinnen met (kleine) kinderen
Regelmatig krijgen wij als organisatie de vraag waarom wij geen honden bij (kleine) kinderen plaatsen. Ook bij afwijzingen op intakeformulieren waarin kinderen één van de redenen is, ervaren we vaak onbegrip. Dit willen we graag voorkomen door onze werkwijze beter toe te lichten.
Het is niet zo dat wij nooit honden bij gezinnen met kinderen plaatsen, maar we hanteren strikte voorwaarden voor zowel de adoptant als de hond. Ons doel is niet om zoveel mogelijk honden te plaatsen, maar om geslaagde adopties te realiseren. Dit betekent dat onze intakeprocedure streng is, en nog strenger wanneer het gaat om plaatsingen bij kinderen.
De risico’s en realiteit van buitenlandse honden
Buitenlandse honden hebben een verleden. Ze dragen een "rugzak" met zich mee en hebben vaak al veel meegemaakt. Hun emotionele draagkracht is anders dan die van honden die hier onder ideale omstandigheden zijn geboren. Dit maakt dat ze meer tijd, geduld en een stabiele omgeving nodig hebben om zich aan te passen.
Statistisch gezien is de kans op bijtincidenten zorgwekkend groot. In Nederland vinden jaarlijks circa 150.000 bijtincidenten plaats, waarvan de helft een kind betreft. En dat zijn alleen de geregistreerde gevallen. Uit onderzoek blijkt dat in 97% van de gevallen een ouder of verzorger er letterlijk bij stond. We lezen vaak in intakeformulieren: “We houden toezicht.” Maar toezicht alleen is niet altijd voldoende om ongelukken te voorkomen.
Honden communiceren via lichaamstaal, en juist daar gaat het vaak mis. Signalen worden niet altijd tijdig herkend of ze worden verkeerd geïnterpreteerd. Dit vergroot het risico op incidenten, en dat risico willen wij simpelweg niet nemen.
Een hond uit Roemenië vraagt (tijdelijke) aanpassing
Naast veiligheid spelen er ook andere factoren mee. Een hond uit het buitenland moet wennen aan zijn nieuwe omgeving en heeft tijd nodig om zich veilig te voelen. Dit betekent vaak dat er aanpassingen nodig zijn, zoals rust in huis en gecontroleerde sociale interacties. Dit kan lastig zijn in een gezin met jonge kinderen, waar vriendjes en vriendinnetjes over de vloer komen. Het is niet eerlijk om van een kind te vragen geen vriendjes meer thuis uit te nodigen. Daarom moet een hond hiermee om kunnen gaan, en dat is iets wat we zorgvuldig meten in een gastgezin voordat een adoptie plaatsvindt.
Hondenervaring is niet altijd doorslaggevend
Veel mensen hebben jarenlange ervaring met honden, maar ervaring alleen is niet altijd voldoende. Kennis over hondengedrag en opvoeding is de afgelopen jaren sterk veranderd. Niet iedereen blijft op de hoogte van deze ontwikkelingen of staat open voor moderne inzichten. Verouderde methoden kunnen juist agressie uitlokken, zeker bij gevoelige buitenlandse honden. Daarom stellen wij ook op dit vlak strenge eisen aan adoptanten.
Wat als er iets onverwachts gebeurt?
Zelfs als alles thuis goed geregeld is en zowel de ouders als kinderen zorgvuldig omgaan met de hond, blijft er een factor waar we geen controle over hebben: de buitenwereld. Wat als uw kind de hond uitlaat en een onbekende persoon – een buurkind, een voorbijganger of een andere hondeneigenaar – een situatie creëert die voor uw hond bedreigend voelt? Buitenlandse honden zijn gevoeliger en kunnen anders reageren dan verwacht. Een negatieve ervaring kan zowel de hond als uw kind diep raken en traumatische gevolgen hebben.
Onze verantwoordelijkheid
Wij nemen de verantwoordelijkheid om de juiste match te maken tussen hond en gezin. Dit betekent soms moeilijke beslissingen, maar altijd met het welzijn van zowel de hond als het gezin voorop.
Er zijn dus genoeg redenen waarom wij voorzichtig zijn met het plaatsen van buitenlandse honden bij gezinnen met (kleine) kinderen. Dit betekent niet dat het onmogelijk is, maar wel dat we extra kritisch zijn. Ons uiteindelijke doel is een veilige, stabiele en liefdevolle toekomst voor zowel de hond als zijn nieuwe gezin.
 |