asielen in Roemenië
Bericht van ons teamlid in Boekarest:
Vandaag alweer de 4e dag en we zijn terug gegaan naar het gemeente asiel van Mihailesti. Met lood in onze schoenen, maar we wilden toch een paar honden beoordelen. Kijken of er nog redding mogelijk is uit de hel...
We hebben 2 hondjes uit de grote hal gehaald en een reu uit een van de kennels vooraan, omdat voor hem misschien een gastgezin in NL is. Er waren nog zoveel meer honden die we graag beter wilden bekijken, maar financieel kunnen we niet zoveel opvangkosten in Roemenie dragen, dus er zat niks anders op dan alle andere kennels snel voorbij te lopen...
De grote hal is echt een verschrikking. Een paar honderd honden zitten hier dicht op elkaar gepakt en staan heftig te blaffen en te springen tegen de tralies. Het geluid van zoveel agressie en stress is oorverdovend. Hier moet je je gevoel uitschakelen, de wanhoop buitensluiten.
Het zwarte reutje is 1,5 jaar en zit vanaf april in dit hok. Toen we hem eruit haalden, wist hij eerst niet wat hem allemaal overkwam, maar later ontspande hij meer en kwam er echt een lieve oliebol te voorschijn. De lamsbrokjes bliefde hij niet, maar wat een schatje!
Het teefje is bijna 2 jaar en zit hier al anderhalf jaar…. Anderhalf jaar waarin ze nooit meer gras heeft gevoeld, de zon heeft gezien, de wind in haar vacht….In haar hok was ze helemaal enthousiast en wilde ze graag aandacht. We hebben haar buiten neer gezet en zij heeft in een half uur letterlijk geen stap verzet. Compleet bevroren….. Ik heb haar zelf weer naar binnen gebracht en dat was vreselijk om te doen, wetend dat ze hier nooit meer weg zal komen 😞
De reu uit de voorste kennel is 1 jaar en zit hier nog maar 3 maanden. Hij is een en al vrolijkheid, een lief blij ei. Echt een hele leuke hond die natuurlijk nog veel moet leren, maar ongetwijfeld een familie heel gelukkig gaat maken.
Dus de 2 reuen willen we graag weg halen, zodra we opvang kunnen vinden. Of een gastgezin in Nederland natuurlijk. We gaan ons best doen!
Daarna zijn we naar de twee jongens op de begraafplaats gegaan, om ze te enten en te ontwormen etc. We hebben nog geen opvang voor ze gevonden, maar vaccinatie is in ieder geval een voorwaarde om ze ergens in een kennel veilig te kunnen stellen. Tot die tijd hopen we dat hen niks overkomt en dat de hondenvangers weg blijven….Toen we weg reden, lagen ze op hun plekje naast de weg, bij een mooie zonsondergang…. Het was een troostend beeld.
Lieve groet uit Boekarest.
De omstandigheden in een asiel in Roemenië zijn niet te vergelijken met die in Nederland.
